شعروکالت......

شغل قضا که ضامن اصل عدالت است
تضمین آن بشغل اصیل وکالت است

شغل قضاء و شغل وکالت دو شغل نیست
کاین هر دو یک وظیفه ولی در دو حالت است

میزان عدل را بمثل قاضی و وکیل
بهر تراز حق دو برازنده آلت است

شاهین بدست قاضی و از هر دو سو وکیل
دو کفه اند و در کف میزان عدالت است

قاضی میان ظالم و مظلوم جاهلی است
کش علم در اصول قضا بیدخالت است

آنجا دلیل باید و گویائی دلیل آنجا
وکیل چشم و زبان عدالت است

دیدم به ( لوور ) پرده ای از صورت قضا
کان نقش صورت از پی معنی وسیلت است

نقشی به خون طپیده بد هلیز مظلمی وآنجا
دوتن نظاره که این خود چه حیلت است

یکتن چراغ در کف و یکتن بجستجوی
وآن هر دو را نظر پی تحقق علت است

یعنی برهنمائی قاضی وکیل خوب
شمع هدایت است و چراغ دلالت است

نعم الوکیل گفت خداوند حق گذار
یعنی قضا و حق بوکالت حوالت است

یعنی وکیل ضامن حق است و شغل او
در پیشگاه حق بحقیقت رسالت است

ای آنکه در لباس وکالت شدی بدان
این شغل پاسداری حق و فضیلت است

سربازی عدالت وحریت ست و نیست
این شغل شغل آنکه پی کسب دولت است

بر تر کدام دولت از دولت وکیل
کاو حافظ و امین حق و عرض ملت است

فخر است اگر وظیفه سربازی وطن
این فخر نه بکشتن قوم و قبیلت است

این فخر در اشاعه حق ست و بسط عدل
این فخر در ازاله ظلم است و ذلت است

سرباز معدلت که وکیل است نام او
فتحش نه در غنیمت حق جعالت است

مزد وکیل مبلغ حق الوکاله نیست
کاین خود نه مزد اینهمه رنج و ملالت است

مزد وکیل دفع ستم از ستم کش است
ور زحمتش بکثرت و مزدش بقلت است

هر کس عمل بشغل وکالت جز این کند
در شاهراه علم هدی در ضلالت است

پروانه وکالت اگر خوانده ای درست
فرمان حمله بر سر ظلم و مذلت است

سربازی وکیل و سرافرازی وکیل
در پیشرفت فضل و شکست رذیلت است

امروز مستقل شد سرباز معدلت وین جشن
از ان سبب بشکوه و جلالت است

امروز را بجمع وکیلان درود باد
کامروز را بشغل وکالت اصالت است